متادون در آلمان در طول جنگ جهانى دوم ساخته شد و اولین بار به هدف تسکین درد به کار رفت. براى اولین بار در سالهاى ۱۹۶۰ برای درمان اعتیاد به تریاک متداول شد. در جمعیت مردان جوان ۱۸ تا ۳۰ ساله اعتیاد بعد از تصادفات جاده ای، سوانح و حوادث در مقام دوم طبقه بندی بار بیماری ها قرار می گیرد.
البته پزشک بر اساس مصرفی افراد، بیماران را در درمان متادون قرار می دهند. عده ای تحت شرایط پرتکل درمان، مصرف دارو را در زمان تعیین شده به پایان می رسانند. ولی عده ای دیگر با جایگزین کردن دارو به جای مواد مخدر در کاهش آسیب و تخریب مواد قرار گرفته و با مصرف طولانی مدت دارو موجب کاهش میل مصرف به مواد و یا پیشگیری از عود ویا لغزش می شوند.
ولی عده ای خاص متاسفانه از دارو سوء استفاده کرده و به جای درمان در موارد دیگر آن را به کار می برند. که باید این افراد را از بیماران واقعی که تحت درمان با متادون هستند جدا کرد.
متادون یک داروی جهانی است و در سراسر دنیا از این دارو برای درمان اعتیاد استفاده می شود چون مصرف صحیح دارو باعث کاهش بیماری های واگیردار و … شده است.
متادون یک شبه افیونى (اپیوئید) مصنوعى است، یعنى از مواد شیمیایى در آزمایشگاه به دست مى آید. سایر شبه افیونىها یا طبیعى هستند مثل مرفین و کدئین که از بوته خشخاش طبیعی به دست می آیند و یا شبهافیونیهاى نیمهمصنوعى هستند مانند هروئین، که مرفینى است که به طریقه شیمیایى ساخته شده است.احساساتی که متادون در فرد ایجاد میکند:برخى از افرادى که درمان با متادون را شروع مىکنند،سرخوشى و آرامشى را احساس مىکنند که در میان تمامى داروهاى شبه افیونى مشترک است.با ادامه درمان و رسیدن به یک دوز ثابت، تحمل به این اثرات ایجاد مىشود. کسانى که در حال درمان با متادون هستند، غالباً احساس خویش را از استعمال متادون، “طبیعى” عنوان مىکنند.درمان با متادون بر تفکر آنها تاثیرى ندارد، مى توانند کار کنند، به مدرسه بروند و یا از خانواده مراقبت کنند. متادون همچنین از تاثیر نشئه آور هروئین و سایر شبه افیونیها ممانعت مىکند و بدین ترتیب اثر این داروها را کاهش مىدهد.
درمان با دوز نگهدارنده متادون از بروز علائم ترک تریاک جلوگیرى کرده و خواسته فرد را نسبت به آن کاهش داده و یا از بین مىبرد.بیشتر کسانى که متادون برایشان تجویز مىشود، براى وابستگى به مواد افیونى ها تحت درمان قرار گرفته اند که اغلب این افراد کسانى هستند که به داروهاى غیرقانونى مثل تریاک و هروئین و یا داروهاى تجویز شده توسط پزشک نظیر کدئین وابستگى پیدا کردهاند.همچنین متادون براى کسانى که به طور مرتب از مواد شبه افیونى به طو رتزریقی استفاده مىکنند و آلوده به ویروس HIV ایدز یا هپاتیت C هستند، تجویز مىشود تا به ادامه روند ترک در این افراد کمک کند و خطر انتشار عفونت را از طریق استفاده از سوزن مشترک کاهش دهد.استفاده از دوز نگهدارنده متادون به تنهایی منجر به معالجه فرد معتاد نمى شود، بلکه به عنوان جزئی از فرآیند درمان معتادان به مواد افیونی مورد استفاده قرار میگیرد.افراد معتاد به موادی مانند هروئین باید متادون را به طور منظم دریافت کنند تا از بروز علائم ترک جلوگیرى شود.متادون گاه در تسکین درد افراد مبتلا به درد شدید مزمن یا درد همراه با بیمارى هاى علاج ناپذیرى که منجر به مرگ مى شوند، به کار مى رود.
درمان با دوز نگهدارنده متادون از بروز علائم ترک تریاک جلوگیرى کرده و خواسته فرد را نسبت به آن کاهش داده و یا از بین مىبرد.بیشتر کسانى که متادون برایشان تجویز مىشود، براى وابستگى به مواد افیونى ها تحت درمان قرار گرفته اند که اغلب این افراد کسانى هستند که به داروهاى غیرقانونى مثل تریاک و هروئین و یا داروهاى تجویز شده توسط پزشک نظیر کدئین وابستگى پیدا کردهاند.همچنین متادون براى کسانى که به طور مرتب از مواد شبه افیونى به طو رتزریقی استفاده مىکنند و آلوده به ویروس HIV ایدز یا هپاتیت C هستند، تجویز مىشود تا به ادامه روند ترک در این افراد کمک کند و خطر انتشار عفونت را از طریق استفاده از سوزن مشترک کاهش دهد.استفاده از دوز نگهدارنده متادون به تنهایی منجر به معالجه فرد معتاد نمى شود، بلکه به عنوان جزئی از فرآیند درمان معتادان به مواد افیونی مورد استفاده قرار میگیرد.افراد معتاد به موادی مانندهروئین باید متادون را به طور منظم دریافت کنند تا از بروز علائم ترک جلوگیرى شود.متادون گاه در تسکین درد افراد مبتلا به درد شدید مزمن یا درد همراه با بیمارى هاى علاج ناپذیرى که منجربه مرگ مى شوند،به کار مى رود.
درمان با متادون، ممکن است عوارض جانبى به همراه داشته باشد از جمله افزایش وزن یا کاهش وزن ، تعریق، یبوست، مشکلات تنفسی، از بین رفتن سلامت دندانها ، قاعدگی نامنظم در زنان ، تنگ شدن مردمک چشم، اختلال عملکرد جنسی شامل ناتوانی جنسی و انزال زودرس در مردان ، تهوع ، استفراغ ، خشکی دهان ، اختلال در وضعیت خواب (خوابآلودگی و یا بیخوابی و یا خواب نامنظم که همان بدخوابی نامیده میشود) ، برافروختگی و خارش پوستی ، افزایش و یا کاهش ضربان قلب ، دردهای گوارشی به صورت افزایش حرکات رودهای و معدهای ، درد صفراوی و عوارض مصرف متادون با دوز بالا شامل خستگی ، بیقراری ، کاهش انگیزه ، ضعف و… میباشد.
مصرف طولانی متادون میتواند باعث وابستگی شود، و هنگامی که متوقف شود بیمار ممکن است با مشکلات خفیف تا شدید ناشی از ترک روبرو شود
همچنین مصرف بیش از اندازه این دارو باعث ورم کردن احساس سرگیجه، پوست صورت ، اضطراب و کاهش میل جنسی میشود.
متادون مادهای طولانیاثر است .شخصى که به مواد شبه افیونى وابستگى دارد با یک دوز متادون در شبانهروز از علائم ترک دور مىماند.درمان روزانه با متادون مى تواند تا بى نهایت ادامه یابد اما اگر فردى که متادون دریافت مى کند و پزشک با فرد براى پایان درمان به توافق برسد، از دوز متادون به تدریج در طول هفته ها یا ماه هاى متعدد کاسته مى شود و فرآیند ترک تسهیل مىشود.در صورت قطع ناگهانى متادون علائمى چون دل پیچه، اسهال و دردهاى عضلانى و استخوانى بوجود خواهد آمد.این علائم در طول یک تا سه روز پس از آخرین دوز شروع شده، در طول سه تا پنج روز به اوج خود رسیده و سپس به تدریج از بین مى روند، البته علائم دیگری مثل تمایل به مصرف دارو و اختلال خواب مى تواند براى ماه ها ادامه یابد.اثرات طولانى مدت متادوناین درمان طولانى مدت به لحاظ پزشکى بى خطر و موثرترین درمان موجود براى وابستگى به مواد شبهافیونى است. درمان با دوز نگهدارنده متادون یک درمان طولانى مدت است. درمان از یک تا دو الى بیست سال و یا بیشتر به طول مىانجامد.
اثرات طولانى مدت متادون
این درمان طولانى مدت به لحاظ پزشکى بى خطر و موثرترین درمان موجود براى وابستگى به مواد شبهافیونى است. درمان با دوز نگهدارنده متادون یک درمان طولانى مدت است. درمان از یک تا دو الى بیست سال و یا بیشتر به طول مىانجامد.
آیا متادون خطرناک است؟
زمانى که متادون طبق تجویز پزشک دریافت شود، حتى اگر براى سال ها به طور روزانه مصرف شود، بى خطر است و آسیبى به اعضاى داخلى و یا قدرت تفکر وارد نمى کند، از سوى دیگر متادون یک داروى قوى است .ولی براى کسانى که آن را به طور منظم دریافت نمى کنند مىتواند فوق العاده خطرناک باشد، چرا که این افراد نسبت به اثرات آن تحمل پیدا نکرده اند. این دارو حتى دوزهاى بسیار پائین نیز مىتواند براى کودکان کشنده باشند.از این رو تجویز متادون باید کنترل مى شود.
زمانى که متادون طبق تجویز پزشک دریافت شود، حتى اگر براى سال ها به طور روزانه مصرف شود، بى خطر است و آسیبى به اعضاى داخلى و یا قدرت تفکر وارد نمى کند، از سوى دیگر متادون یک داروى قوى است .
ولی براى کسانى که آن را به طور منظم دریافت نمى کنند مىتواند فوق العاده خطرناک باشد، چرا که این افراد نسبت به اثرات آن تحمل پیدا نکرده اند. این دارو حتى دوزهاى بسیار پائین نیز مىتواند براى کودکان کشنده باشند.
از این رو تجویز متادون باید کنترل مى شود.
برخى مى گویند که متادون به همان اندازه هروئین اعتیادآور است. کسانى که متادون مصرف مى کنند، مسلماً نسبت به برخى اثرات آن تحمل پیدا کرده و در صورتى که دارو به شکل منظم دریافت نشود، دچار علائم ترک مى شوند.
ولی اگر چگونگى و علت مصرف دارو را مورد توجه قرار دهیم، متادون اعتیادآور نخواهد بود.
اول از همه این که تجویز متادون برای بیماران به عنوان یک درمان طبى در نظر گرفته مى شود و تنها براى کسانى تجویز مى شود که خود هم اکنون وابسته به مواد مخدری مانند هروئین هستند.
براى این افراد، متادون یک جایگزین مطمئن براى روش هاى خطرناکى چون استفاده از هروئین به حساب می آید. متادون این افراد را از اضطرار براى مصرف ماده مخدر رها کرده و باعث بهبود زندگى شان خواهد شد.
یک مزیت مهم متادون این است که این ماده مصرف هروئین را کاهش مىدهد. خطرات مصرف هروئین شامل مرگ بر اثر دریافت دوز بى رویه، ابتلا به عفونت HIV و هپاتیت C از راه کاربرد سوزن مشترک است. درمان متادون کمک مى کند که فرد از فجایع ناشى از استعمال هروئین مصون بماند.